Palyaço Papi Akşemsettin'deydi

Aylardır ha geliyorum, ha geleceğim derken nihayet İstanbul’a gelmişti Papi. Ve nihayet aylardır planlanan ama bir türlü gerçekleşmeyen Sulukule Gösterisi gerçekleşecekti. E tabii koskoca Sulukule’ye öyle bir başına palyaço gitmekle olmazdı. Papi hemen telefona sarıldı ve dostlarını aradı. Sıkı bir ekip olmalıydı. Sercan Abi yani namı diğer “Palyaço Geveze” seve seve sihirbazlık gösterisi yapacağını söyledi. Papi’nin kuzeni harika bir Cadı oldu, Aliş abi Örümcek Adam oldu ve 4 kişilik bu ekibe manevi desteğiyle
Leyla Abla da eklenince Sulukule yollarına düşüldü.

Dernek binasında kısa bir tanışma faslından hemen sonra hazırlıklarımızı yapmak üzere Akşemsettin İlköğretim Okulu’na yollandık.

Hepimizin kafasında “acaba nasıl olacak, çocuklar bizi sevecekler mi, eğlenecekler mi” soruları uçuşaraktan makyajlarımızı yaptık, kostümlerimizi giydik ve gösteriye hazır hale geldik. Bazı aksesuar ve kostümlerimizi de ilk kez orada kullandık Sulukule çocuklarına özel.

Çocuklar yavaş yavaş salonu doldururken ki neşeleri, şaşkınlıkları görülmeye değerdi. Papi’nin eşek şakaları, Cadı’nın kahkahaları eşliğinde herkes yerini aldı. Ve artık sahne zamanıydı. Bugi Bugi dansı ile başlayan eğlence Tavuk Dansı ile zirveye ulaşmıştı. Geveze’nin harika sihirbazlık gösterisi, yüz boyamalar ve balonlar ile tam bir çocuk festivali havasında gösterinin sonuna geldik.

Bitti mi? Tabii ki hayır. Onların da bize bir sürprizleri vardı. Onur, Coşkun, Kenan  ve Doğuş’un muhteşem darbuka şovları ile hem kulaklarımızın pasını sildik hem kurtlarımızı döktük. Roman havası oynayan Örümcek Adam özellikle görülmeye değerdi. Böyle yetenekli çocukların arasında ve aynı sahnede olmak bizi de heyecanlandırmıştı.

Çocuklarla vedalaşıp okuldan ayrıldıktan sonra hep birlikte Karagümrük sokaklarında kostümlerimizle yürürken hepimizin yüzünde bir gülümseme kalbinde bir sıcaklık vardı. Aynı sıcaklığı tekrar yaşamak ümidiyle çocuklar! Hepinize sevgiler…